ΑΡΘΡΟ

«Τα δικά μας παιδιά»

Το περασμένο καλοκαίρι η διοίκηση των Ικάρων έλαβε την απόφαση της εθελούσιας πτώσης της ομάδας στη Γ' Εθνική (είχαν προηγηθεί ο υποβιβασμός των «κυανοκίτρινων» από την Α2 στη Β' Εθνική, η αποχώρηση του Νίκου Οικονόμου και η επιστροφή του Στέργιου Ποργιόπουλου).

Άπαντες ξεκαθάρισαν ότι θα γίνει σωστή, οργανωμένη και μεθοδική δουλειά με ντόπιους παίκτες με γνώμονα πάντα το καλό του συλλόγου προκειμένου αυτός να αναγεννηθεί σε βάθος χρόνου.

Το σλόγκαν που επιλέχθηκε για την προβολή αυτού του νέου εγχειρήματος ήταν το εξής: «Τα δικά μας παιδιά»: Αθλητές που ήταν ήδη μέλη της ανδρικής ομάδας, καλαθοσφαιριστές που «μετακόμισαν» στους Ικάρους από τον Πανσερραϊκό και παίκτες που προωθήθηκαν από τα τμήματα υποδομής (δεν λαμβάνονται υπόψιν οι προσθήκες των Σαββίδη και Καλογεράτου).

Τα δικά μας παιδιά λοιπόν κλήθηκαν να βγάλουν το κάρο από τη λάσπη, δηλαδή με απλές κουβέντες να γλιτώσουν την ομάδα από τα πολύ χειρότερα (την κατάληξή της στο τοπικό πρωτάθλημα).

Η μέχρι τώρα πορεία των «κυανοκίτρινων» στη διοργάνωση της Γ' Εθνικής είναι απογοητευτική με ρεκόρ: 1 νίκη - 5 ήττες.

Η καλύτερη επίθεση είναι η άμυνα για τους Ικάρους, αλλά όταν αποτυγχάνουν να «στραγγαλίσουν» τους αντιπάλους τους τότε έρχεται το μοιραίο γι' αυτούς, αφού με 55 π μ.ο. σκοράρισμα δεν μπορούν να ελπίζουν σε θαύματα.

Ασφαλώς και όποιος επιχειρήσει να «σταυρώσει» τους παίκτες τη δεδομένη χρονική στιγμή θα είναι το λιγότερο ανόητος.

Τα δικά μας παιδιά και κυρίως αυτά που έχουν παρελθόν στους Ικάρους «κάηκαν» τα προηγούμενα χρόνια, υπέστησαν σοβαρά «εγκαύματα» και τώρα δίχως να έχουν εργατοώρες τα πετάξανε σαν αρχάριους αλεξιπτωτιστές από τα 10.000 πόδια περιμένοντας αυτά τα παιδιά -που στα δύσκολα βάλανε πλάτη παρά την αδικία που ένιωσαν στο πετσί τους- να μη «φάνε» τα μούτρα τους.

4 ματς απομένουν προτού φύγει το 2014 (με Τιτάνες Δράμας έξω, Σταυρούπολη μέσα, Ελευθερούπολη εκτός, Ιωνικό Ιωνίας εντός). Μίνιμουμ πρέπει να παρθούν 2 νίκες, έτσι ώστε οι γιορτές των Χριστουγέννων να κυλήσουνε με ηρεμία και καλή ψυχολογία. Το απευκταίο σενάριο του 0/4 θα φέρει «χιονοθύελλα».

Όλοι οι παίκτες πρέπει να πιστέψουν στους εαυτούς τους και να το δείξουν αυτό στο παρκέ το συντομότερο δυνατό για να μη θυμίσει ψυχρό Γενάρη ο Μάης του ερχόμενου έτους.

Εννοείται βέβαια ότι το κατά πόσο ένα «ταξίδι» είναι ευχάριστο ή δυσάρεστο δεν εξαρτάται τόσο από το «πλήρωμα», όσο δε από την ικανότητα του «καπετάνιου».

- Αφορμή για αυτό το άρθρο στάθηκε μια φράση που άκουσα στο προχτεσινό παιχνίδι, Ίκαροι - Ζέφυρος, από συγγενείς νεαρών καλαθοσφαιριστών: «Ας παίζουν τα δικά μας παιδιά και ας χάνουμε». Συγνώμη, αλλά σκεπτόμενοι έτσι αργά ή γρήγορα θα χαθούνε όλοι μαζί.