Κακιούζης: «Πως ονειρεύεσθε ανόδους και μεγαλεία υπό αυτές τις συνθήκες;»
Στο τέλος του 2019 οι δύο δημοσιογράφοι που ασχολούνται συστηματικά με το μπασκετικό ρεπορτάζ στις Σέρρες (Γιώργος Χάψαλης, Εφημερίδα «Καθημερινός Παρατηρητής» και Κώστας Μπαζιργιάννης, SerresBasket.gr) αποφάσισαν να «ανακρίνουν» τον Γιάννη Κακιούζη.
Ο πολύπειρος καλαθοσφαιριστής που κάνει και τα πρώτα του βήματα στη προπονητική στους Ικάρους STIHL, αποδέχθηκε με χαρά την πρόσκληση που του έγινε για καφέ και κουβέντα, απαντώντας με ειλικρίνεια σε όλες τις ερωτήσεις.
- Γιάννη η αγωνιστική παρουσία των Ικάρων στο φετινό πρωτάθλημα της Γ' Εθνικής αποτελεί ευχάριστη έκπληξη και για τους φιλάθλους, αλλά και για τους δημοσιογράφους δεδομένου ότι η ομάδα προερχόταν από έναν υποβιβασμό, τιμωρήθηκε και με -1 βαθμό, ενώ το καλοκαίρι που μας πέρασε ήταν δύσκολο και «περίεργο» για εσάς. Που αποδίδεις αυτή την εξαιρετική πορεία της ομάδας;
- Γ.Κ.: «Η περίοδος που μεσολάβησε από τον υποβιβασμό των Ικάρων τη περσινή χρονιά και τη τιμωρία επειδή δεν κατεβήκαμε στο τελευταίο παιχνίδι μέχρι την έναρξη της προετοιμασίας και το "στήσιμο" της ομάδας ήταν δύσκολη.
Ακούγονταν διάφορα πράγματα, ότι θα παίξουμε στο τοπικό, ότι θα πάψουν να υπάρχουν οι Ίκαροι, παίκτες φεύγανε κλπ.
Η άνοδος του Πανσερραϊκού έδωσε άλλη δυναμική στη μεταγραφική αγορά, έκανε κινήσεις και πήρε αθλητές που ήταν χρόνια στους Ικάρους και αποτελούσαν τη βάση της ομάδας.
Ουσιαστικά μέσα σε αυτό το ψάξιμο εγώ δέχθηκα μια πρόταση από τον Πρόεδρο, κ. Αθανασιάδη να αναλάβω σαν προπονητής. Τη δέχθηκα επειδή είμαι σε μια ηλικία που θέλω να ασχοληθώ με αυτό το κομμάτι, να δω αν μπορώ να τα καταφέρω σε αυτό το επάγγελμα.
Άρχισαμε σιγά-σιγά να "στήνουμε" την ομάδα με πολλές δυσκολίες, με παιδιά που ήταν διστακτικά εξαιτίας των όσων ακουγόντουσαν, με παίκτες που δεν ερχόντουσαν, ενώ και τα λεφτά ήταν λιγότερα σε σχέση με τις προηγούμενες χρονιές.
Αποφασίστηκε λοιπόν να φτιάξουμε ένα σύνολο με νεαρούς καλαθοσφαιριστές που είχαν πολύ λίγο ή σχεδόν καθόλου χρόνο συμμετοχής κατά το παρελθόν και ήταν όχι αναπληρωματικοί, αλλά συμπληρωματικοί.
Καταφέραμε να "στήσουμε" μια νεανική ομάδα με κάποιες προσθήκες της τελευταίας στιγμής, όπως ήταν η περίπτωση του Μπίλιου από τη Θεσσαλονίκη, ενώ έχουμε και παιδιά όπως είναι ο Γκούτζιας που γεννήθηκε και θα πεθάνει Ίκαρος!
Ξεκινήσαμε λοιπόν τη προετοιμασία με ενθουσιασμό από την πρώτη ημέρα, με ξεκάθαρο στόχο και ξεκάθαρη φιλοσοφία. Μέσα στο καλοκαίρι θέλαμε να βρούμε έναν παίκτη είτε στη περιφέρεια, είτε στους ψηλούς, που να αποτελέσει το σημείο αναφοράς των Ικάρων. Κοιτάζαμε στην αγορά της Θεσσαλονίκης, αλλά δεν είναι εύκολο να βρεις έναν τέτοιον παίκτη όταν μάλιστα έχεις υποβιβασθεί κιόλας.
Εγώ ήμουν πολύ ευχαριστημένος από τη προσπάθεια των παιδιών και τον ζήλο που έδειχναν στις προπονήσεις αποτέλεσμα και της εξαιρετικής συνεργασίας με τον γυμναστή της ομάδας, Σπύρο Παπαδόπουλο και τον Πασχάλη Ρούλη που εντάχθηκε στο τιμ.
Τελικά έλαβα την απόφαση στη μέση της προετοιμασίας να αποτελέσω εγώ το σημείο αναφοράς, τον "φάρο" της ομάδας και να συνεχίσω να αγωνίζομαι, μια που είναι γνωστό και το πρόβλημα που υπάρχει στην Ελλάδα με τους ψηλούς, ενώ δεν ήθελα να πάει στράφι η μεγάλη προσπάθεια που έκαναν τα παιδιά λόγω της έλλειψης ενός έμπειρου αθλητή.
Το θέμα βέβαια είναι ότι εγώ είμαι και προπονητής, αλλά συζητήσαμε με τα παιδιά και βρήκαμε τον τρόπο για να λειτουργήσει όλο αυτό.
Χαιρόμαστε όλοι που είμαστε μέλη αυτής της ομάδας, ανυπομονούμε να πάμε στο γήπεδο και να κάνουμε προπόνηση, ενώ έχουμε αθλητές που είναι και συμφοιτητές.
Μελετήσαμε το πρωτάθλημα της Γ' Εθνικής, το οποίο δεν είναι και το πιο δύσκολο πρωτάθλημα και είδαμε ότι δεν είναι πολύ πιο πάνω από τις δυνατότητες που έχουμε ως ομάδα.
Η διάθεση λοιπόν που έδειξαν τα παιδιά από τη πρώτη μέρα της προετοιμασίας με έκαναν να πιστέψω ότι μπορούμε να έχουμε θετικά αποτελέσματα.
Επιτυχία για την ομάδα και για εμένα προσωπικά είναι αυτοί οι αθλητές, που όπως είπα λίγο νωρίτερα ήταν συμπληρωματικοί, να επωμισθούν το βάρος στους ώμους τους και μέσα από τα παιχνίδια, αλλά κυρίως μέσα από τη προπόνηση όλης της εβδομάδας, γιατί το παιχνίδι είναι το αποτέλεσμα της προπόνησης που έχει να κάνει με σωματική και ψυχική προσπάθεια.
Αυτή τη νοοτροπία προσπαθήσαμε να περάσουμε στους παίκτες, δηλαδή ότι αφού έρχεσαι στο γήπεδο πρέπει να τα δίνεις όλα. Θεωρώ ότι ομαδικά και ατομικά βρισκόμαστε στο 50%-60%.
Έχουμε βγάλει ένα δύσκολο πρόγραμμα και δεν έχουμε 2 ήττες, αλλά 3, λόγω της τιμωρίας με το -1. Εμείς θέλουμε να σωθούμε το συντομότερο δυνατό, να παίξουμε όμορφο μπάσκετ, να βελτιωθούν τα παιδιά και να βγουν κάποιοι αθλητές από το εφηβικό τμήμα που θα είναι η επόμενη ομάδα των Ικάρων.
Έχουμε διανύσει το 1/3 του πρωταθλήματος και μπορώ να πω ότι είμαι ευχαριστημένος».
- Στο δίλημμα να ανέβει η ομάδα ή να βγάλει παίκτες, εσύ τι θα επέλεγες;
- Γ.Κ.: «Θεωρώ ότι δεν έχουμε τέτοιο δίλημμα. Εμείς έχουμε τον στόχο μας και τον προσεγγίζουμε. Αν καταφέρει η ομάδα να πάει για άνοδο, αυτό θα σημαίνει ότι έχουν βγει κάποιοι παίκτες. Η ομάδα αυτή έχει στηριχτεί σε δικά της παιδιά, σε Σερραίους».
- Πως είναι το κλίμα στους Ικάρους;
- Γ.Κ.: «Καταπληκτικό. Εντάξει εννοείται ότι υπάρχουν τα προβλήματα. Εγώ τα δημιουργώ με τις φωνές μου, προσπαθώ να τους πιέσω. Ξέρετε... προσπαθώ να κοντρολάρω τον ενθουσιασμό και την απογοήτευση των παιδιών όπως για παράδειγμα μετά τον αγώνα της πρεμιέρας με τον Πανσερραϊκό και μετά το παιχνίδι με τη ΜΕΝΤ. Είναι η διαχείριση της ομάδας και αυτή έχει να κάνει με την ηλικία και την εμπειρία».
- Υπάρχει υπακοή στην ομάδα;
- Γ.Κ.:«Ναι. Από την αρχή ότι έλεγα στους παίκτες, το έκαναν. Μου έδειξαν εμπιστοσύνη και αυτό λειτούργησε ως κίνητρο σε εμένα για να μπω και να τα βοηθήσω, να τα εμπνεύσω στη προπόνηση, διότι εγώ είμαι παιδί της προπόνησης».
- Είναι κουραστικός ο διπλός ρόλος παίκτη-προπονητή;
- Γ.Κ.: «Είναι πολύ κουραστικός, κυρίως στο μυαλό. Θέλω να δώσω συγχαρητήρια και στους αθλητές μου και στον βοηθό μου, γιατί το να διαχειρισθούν μια τέτοια κατάσταση είναι δύσκολο και είναι δύσκολο ακόμα και για εμένα. Κάνεις τον σχεδιασμό όλης της εβδομάδας και μετά παίζεις και κάποια πράγματα τα χάνεις. Γι' αυτό λοιπόν θέλω να συγχαρώ τον βοηθό μου που δουλεύει πάνω στο δικό μου πλάνο και στη δική μου φιλοσοφία. Ο καθένας βέβαια έχει το δικό του κομμάτι.
Στους αγώνες προπονητής είναι ο Πασχάλης Ρούλης, ενώ δίπλα μας έχουμε και έναν άνθρωπο με εμπειρία τον Νίκο Αθανασίου».
- Η διοίκηση παρεμβαίνει στα της ομάδας ή σου έχει δώσει ελευθερία κινήσεων;
- Γ.Κ.: «Κάθε εβδομάδα ή όποτε μπορούμε συναντιόμαστε με τον Πρόεδρο και τα υπόλοιπα άτομα της διοίκησης και κάνουμε μια ανασκόπηση για το ανδρικό και το εφηβικό. Από την αρχή μου είχαν πει ότι έχω απόλυτη ελευθερία στο να κάνω ό,τι θέλω στην ομάδα, ακόμη και για τα πειθαρχικά παραπτώματα. Η διοίκηση στηρίζει τη φιλοσοφία μου, τη φιλοσοφία μας, διότι μαζί τη βάλαμε χωρίς να παρεμβαίνει».
- Εδώ και αρκετά χρόνια δεν έχουμε επιτυχίες στα τμήματα υποδομής ως Σερραϊκό Μπάσκετ και θα ξεχάσουμε σε λίγο πότε ήταν η τελευταία φορά που συμμετείχε δική μας ομάδα σε Πανελλήνιο Πρωτάθλημα. Το μότο των συλλόγων εδώ και χρόνια είναι «πάμε να βγάλουμε παίκτες», αλλά αυτό δεν γίνεται. Φέτος κοουτσάρεις και το εφηβικό τμήμα των Ικάρων. Τι μπορούμε να περιμένουμε εκεί;
- Γ.Κ.: «Είναι πολύ μεγάλη κουβέντα αυτή, δηλαδή γιατί οι Σέρρες δεν βγάζουν αθλητές. Εγώ βρίσκομαι εδώ 2,5 χρόνια και πάω στον τρίτο.
Όταν πρωτοήρθα στις Σέρρες έλεγα φταίει αυτό, φταίει το γήπεδο, φταίει η προπόνηση, φταίνε οι παίκτες, φταίνε οι γονείς των παικτών.
Φταίνε πάρα πολλά πράγματα για αυτή τη κατάσταση που έχει δημιουργηθεί.
Το πιο σημαντικό είναι τα γήπεδα και οι ώρες της προπόνησης. Από εκεί πρέπει να ξεκινήσουμε. Στην Αθήνα εγώ έκανα 2 ώρες προπόνηση. Όταν ήρθα στους Ικάρους η προπόνηση διαρκούσε 1 ώρα και 30 λεπτά, ενώ τώρα όλες οι ανδρικές ομάδες και τα παιδικο-εφηβικά προπονούνται 1 ώρα και 15 λεπτά. Χωρίς χρόνο για προπόνηση, δεν μπορείς να δουλέψεις, δεν μπορείς να βγάλεις παίκτες.
Και δεν αναφέρομαι μόνο στις ομάδες του μπάσκετ, διότι υπάρχει και το βόλεϊ και το χάντμπολ.
Εφόσον οι ομάδες θέλουν πραγματικά να γίνει παραγωγή παικτών πρέπει να κάνουν ένα πλάνο από το μηδέν και να καθίσουν να συζητήσουν με τον Δήμο για τις ώρες προπόνησης, χωριστά η καθεμία.
Αντιλαμβάνομαι ότι υπάρχει και ο μαζικός αθλητισμός και ότι μπαίνουν κάποια λεφτά στα ταμεία των ομάδων, αλλά επειδή είμαι και στις Ακαδημίες των Ικάρων, δεν γίνεται με το να κάνεις προπόνηση 3 φορές την εβδομάδα στο 2ο Λύκειο τμήματα των 25 παιδιών. Όση διάθεση και να έχει ο προπονητής δεν μπορεί να βγάλει αποτελέσματα.
Όσο αφορά το εφηβικό μας, είμαστε πρώτοι, χωρίς ήττα, σε ένα πρωτάθλημα στο οποίο οι αντίπαλοί μας σε αυτή τη φάση δεν είναι τόσο δυνατοί. Βέβαια σέβομαι την προσπάθεια που κάνουν όλες οι ομάδες στο γήπεδο και αυτό το χρησιμοποιώ ως σύνθημα για τους αθλητές μου, σεβασμός στον αντίπαλο».
- Σε σέβονται οι γονείς των παικτών;
- Γ.Κ.: «Μέχρι στιγμής δεν έχω κάποιο πρόβλημα με τους γονείς».
- Τα παιδιά είναι προσγειωμένα;
- Γ.Κ.: «Είναι. Αγαπώ όλα τα παιδιά μου. Στην ομάδα μας έχουμε μόνο έναν παίκτη του 2002, τον Βαγγέλη Ξανθόπουλο, τον οποίο γνωρίζω 3 χρόνια.
Είναι ένα παιδί που παρά τα όσα έγιναν το καλοκαίρι με αθλητές και φίλους του να φεύγουν στον Πανσερραϊκό και στην Α.Ε.Σ., μετά από που συζήτηση που κάναμε δέχθηκε να μείνει στους Ικάρους ως αρχηγός. Τον σέβομαι, επειδή τα πράγματα που του έχω ζητήσει από την αρχή τα κάνει. Έχει διαβάσματα και δίνει το 100% στις προπονήσεις και στους αγώνες.
Ουσιαστικά η ομάδα μας απαρτίζεται από καλαθοσφαιριστές του 2003, αλλά είναι χρόνια μαζί. Ενώσαμε φέτος και το τμήμα του Λευκώνα με άλλα 3 παιδιά και κάναμε ένα εφηβικό.
Είμαι πολύ ευχαριστημένος με την προσπάθειά τους».
- Οι ψηλοί παίκτες είναι δυσεύρετοι. Εσείς έχετε καλά ψηλά κορμιά στο εφηβικό;
- Γ.Κ.: «Όχι. Ούτε κοντούς έχουμε, έχουμε ημίψηλους. Δεν έχουμε το παιδί που θα πεις ότι αυτό φαίνεται ότι θα πάει στα 2.08. Μόνο ο Κουδέρης και ίσως ο Χατζόπουλος.
Ένας ψηλός αθλητής σε αυτή την ηλικία θα έδινε τεράστια ώθηση μέσα στο γήπεδο. Παλιότερα οι Σέρρες είχαν ψηλούς παίκτες, ο Μακαράς, ο Οικονόμου αν δεν κάνω λάθος κατάγεται από εδώ, ο Κακαρούδης, ο Τσούλκας, ο Κακαρίδης, ο Πεχλιβάνης, ο Ανδρικάκης, ο Χρυσανθίδης, ο Γκαγκαλούδης ψηλός γκαρντ ακόμα και οι Ρούληδες που έπαιζαν ως πλέι-μέικερ».
- Τι σκέφτεσαι για το μέλλον; Θα παραμείνεις στις Σέρρες;
- Γ.Κ.: «Αυτό δεν το ξέρω ακόμα».
- Είσαι ευχαριστήμενος με τις συνθήκες που επικρατούν εδώ;
- Γ.Κ.: «Και ναι και όχι. Είμαι ευχαριστημένος γιατί μου δόθηκε η ευκαιρία να ξεκινήσω την προπονητική μου καριέρα και από τη προσπάθεια των παιδιών και όλο αυτό που μας έχει φέρει εδώ πέρα, διότι ως προπονητής πρέπει να είσαι προετοιμασμένος να βιώσεις το να μη ξεκινήσεις και τόσο καλά.
Από την άλλη δεν είμαι ευχαριστημένος, επειδή δεν έχω τον χώρο και τις ώρες που χρειάζομαι για να κάνω περισσότερα πράγματα. Εγώ είμαι τελειομανής και γκρινιάρης. Εντάξει μπάσκετ είναι δεν σώζουμε τον κόσμο, αλλά δεν έχω τη δυνατότητα να κάνω ολοκληρωμένα αυτά που έχω στο μυαλό μου.
Τρέχουμε και παρακαλάμε για να βρούμε γήπεδο για να προπονηθούμε. Ψάχνουμε γήπεδο στον Νέο Σκοπό, στην Ηράκλεια, στη Νιγρίτα. Αναγκαζόμαστε να πηγαίνουμε στο στάδιο.
Και τώρα θα επιστρέψω στο θέμα που συζητούσαμε νωρίτερα για το ότι δεν βγαίνουν παίκτες στις Σέρρες. Δηλαδή καλά και ωραία τα τουρνουά, αλλά δεν γίνεται οι Ίκαροι να μη κάνουν προπόνηση στο γήπεδο που τη Κυριακή θα δώσουν παιχνίδι για το πρωτάθλημα. Και δεν το λέω αυτό επειδή το τουρνουά το κάνει ο Πανσερραϊκός. Κι εμείς να το κάναμε τα ίδια θα έλεγα.
Μας λένε κάντε προπόνηση αν θέλετε στην Ομόνοια στις 7.45 το πρωί. Συγγνώμη, αλλά τέτοια ώρα το γήπεδο είναι παγωμένο και εγώ δεν θα βάλω σε αυτή τη διαδικασία τους αθλητές μου, να χτυπήσει δηλαδή κάποιος παίκτης και μετά να έχω εγώ πρόβλημα. Ο Πανσερραϊκός απ' ότι γνωρίζω έκλεισε 3 φιλικούς αγώνες σε Θεσσαλονίκη και Δράμα, επειδή κι αυτός είχε πρόβλημα με τις προπονήσεις μέσα στις γιορτές.
Τα παιδικό-εφηβικά μένουν δίχως προπόνηση για 20 μέρες. Τώρα όμως πρέπει να δουλέψουμε και ειδικά στις διακοπές που και τα παιδιά έχουν κενά από σχολεία κλπ.
Ο Μακεδονικός στη Θεσσαλονίκη κάνει προπόνηση στις 10 το βράδυ. Εγώ ζήτησα να κάνουμε προπόνηση στις 9.30 το βράδυ και μας είπαν ότι δεν γίνεται, επειδή πρέπει να κλείσει το γήπεδο.
Πως ονειρεύεσθε ανόδους και μεγαλεία υπό αυτές τις συνθήκες;»
Στο κλείσιμο αυτής της συνέντευξη ο Γιάννης Κακιούζης από μόνος του ζήτησε να προχωρήσει σε ένα σύντομο σχόλιο αναφορικά με τις δηλώσεις που είχε κάνει μετά την αναμέτρηση των Ικάρων με τον Πανσερραϊκό:
- Γ.Κ.: «Το μπάσκετ τρέφει εμένα και την οικογένειά μου 30 χρόνια. Είμαι αθλητής, μιας άλλης εποχής.
Μετά το τέλος του ντέρμπι Ίκαροι - Πανσερραϊκός είχα μιλήσει περί Μπαρτσελόνας και Εσπανιόλ και αυτό παρεξηγήθηκε από ορισμένους.
Εγώ δεν πουλάω "Ικαροφροσύνη". Δεν είμαι οπαδός.
Σέβομαι τον Πανσερραϊκό, γιατί ξέρω ότι ως σύλλογος έχει ιστορία και ότι είναι ένα brandname στη Βόρεια Ελλάδα με πολλά αγωνιστικά τμήματα σε αρκετά αθλήματα.
Οι Ίκαροι όμως έχουν μεγαλύτερη διαδρομή στις εθνικές κατηγορίες, ενώ ο Πανσερραϊκός έλειπε αρκετά χρόνια. Οι Ίκαροι έχουν το βάρος ως φανέλα, ενώ ο Πανσερραϊκός το "χτίζει" τώρα και μπράβο του. Με αυτή την έννοια το είπα. Ήταν ατυχής εκείνη η δήλωσή μου.
Δηλαδή αν οι Ίκαροι είχαν ή έφτιαχναν ομάδα στο ποδόσφαιρο και έπαιζαν με τον Πανσερραϊκό θα ίσχυε το ίδιο.
Έχω καλές σχέσεις με τους ανθρώπους του Πανσερραϊκού στο Μπάσκετ, γνωρίζω και τα παιδιά στην ομάδα του χάντμπολ. Δεν έχω κανένα πρόβλημα».
- Γ.Κ.: «Είναι πολύ μεγάλη κουβέντα αυτή, δηλαδή γιατί οι Σέρρες δεν βγάζουν αθλητές. Εγώ βρίσκομαι εδώ 2,5 χρόνια και πάω στον τρίτο.
Όταν πρωτοήρθα στις Σέρρες έλεγα φταίει αυτό, φταίει το γήπεδο, φταίει η προπόνηση, φταίνε οι παίκτες, φταίνε οι γονείς των παικτών.
Φταίνε πάρα πολλά πράγματα για αυτή τη κατάσταση που έχει δημιουργηθεί.
Το πιο σημαντικό είναι τα γήπεδα και οι ώρες της προπόνησης. Από εκεί πρέπει να ξεκινήσουμε. Στην Αθήνα εγώ έκανα 2 ώρες προπόνηση. Όταν ήρθα στους Ικάρους η προπόνηση διαρκούσε 1 ώρα και 30 λεπτά, ενώ τώρα όλες οι ανδρικές ομάδες και τα παιδικο-εφηβικά προπονούνται 1 ώρα και 15 λεπτά. Χωρίς χρόνο για προπόνηση, δεν μπορείς να δουλέψεις, δεν μπορείς να βγάλεις παίκτες.
Και δεν αναφέρομαι μόνο στις ομάδες του μπάσκετ, διότι υπάρχει και το βόλεϊ και το χάντμπολ.
Εφόσον οι ομάδες θέλουν πραγματικά να γίνει παραγωγή παικτών πρέπει να κάνουν ένα πλάνο από το μηδέν και να καθίσουν να συζητήσουν με τον Δήμο για τις ώρες προπόνησης, χωριστά η καθεμία.
Αντιλαμβάνομαι ότι υπάρχει και ο μαζικός αθλητισμός και ότι μπαίνουν κάποια λεφτά στα ταμεία των ομάδων, αλλά επειδή είμαι και στις Ακαδημίες των Ικάρων, δεν γίνεται με το να κάνεις προπόνηση 3 φορές την εβδομάδα στο 2ο Λύκειο τμήματα των 25 παιδιών. Όση διάθεση και να έχει ο προπονητής δεν μπορεί να βγάλει αποτελέσματα.
Όσο αφορά το εφηβικό μας, είμαστε πρώτοι, χωρίς ήττα, σε ένα πρωτάθλημα στο οποίο οι αντίπαλοί μας σε αυτή τη φάση δεν είναι τόσο δυνατοί. Βέβαια σέβομαι την προσπάθεια που κάνουν όλες οι ομάδες στο γήπεδο και αυτό το χρησιμοποιώ ως σύνθημα για τους αθλητές μου, σεβασμός στον αντίπαλο».
- Σε σέβονται οι γονείς των παικτών;
- Γ.Κ.: «Μέχρι στιγμής δεν έχω κάποιο πρόβλημα με τους γονείς».
- Τα παιδιά είναι προσγειωμένα;
- Γ.Κ.: «Είναι. Αγαπώ όλα τα παιδιά μου. Στην ομάδα μας έχουμε μόνο έναν παίκτη του 2002, τον Βαγγέλη Ξανθόπουλο, τον οποίο γνωρίζω 3 χρόνια.
Είναι ένα παιδί που παρά τα όσα έγιναν το καλοκαίρι με αθλητές και φίλους του να φεύγουν στον Πανσερραϊκό και στην Α.Ε.Σ., μετά από που συζήτηση που κάναμε δέχθηκε να μείνει στους Ικάρους ως αρχηγός. Τον σέβομαι, επειδή τα πράγματα που του έχω ζητήσει από την αρχή τα κάνει. Έχει διαβάσματα και δίνει το 100% στις προπονήσεις και στους αγώνες.
Ουσιαστικά η ομάδα μας απαρτίζεται από καλαθοσφαιριστές του 2003, αλλά είναι χρόνια μαζί. Ενώσαμε φέτος και το τμήμα του Λευκώνα με άλλα 3 παιδιά και κάναμε ένα εφηβικό.
Είμαι πολύ ευχαριστημένος με την προσπάθειά τους».
- Οι ψηλοί παίκτες είναι δυσεύρετοι. Εσείς έχετε καλά ψηλά κορμιά στο εφηβικό;
- Γ.Κ.: «Όχι. Ούτε κοντούς έχουμε, έχουμε ημίψηλους. Δεν έχουμε το παιδί που θα πεις ότι αυτό φαίνεται ότι θα πάει στα 2.08. Μόνο ο Κουδέρης και ίσως ο Χατζόπουλος.
Ένας ψηλός αθλητής σε αυτή την ηλικία θα έδινε τεράστια ώθηση μέσα στο γήπεδο. Παλιότερα οι Σέρρες είχαν ψηλούς παίκτες, ο Μακαράς, ο Οικονόμου αν δεν κάνω λάθος κατάγεται από εδώ, ο Κακαρούδης, ο Τσούλκας, ο Κακαρίδης, ο Πεχλιβάνης, ο Ανδρικάκης, ο Χρυσανθίδης, ο Γκαγκαλούδης ψηλός γκαρντ ακόμα και οι Ρούληδες που έπαιζαν ως πλέι-μέικερ».
- Τι σκέφτεσαι για το μέλλον; Θα παραμείνεις στις Σέρρες;
- Γ.Κ.: «Αυτό δεν το ξέρω ακόμα».
- Είσαι ευχαριστήμενος με τις συνθήκες που επικρατούν εδώ;
- Γ.Κ.: «Και ναι και όχι. Είμαι ευχαριστημένος γιατί μου δόθηκε η ευκαιρία να ξεκινήσω την προπονητική μου καριέρα και από τη προσπάθεια των παιδιών και όλο αυτό που μας έχει φέρει εδώ πέρα, διότι ως προπονητής πρέπει να είσαι προετοιμασμένος να βιώσεις το να μη ξεκινήσεις και τόσο καλά.
Από την άλλη δεν είμαι ευχαριστημένος, επειδή δεν έχω τον χώρο και τις ώρες που χρειάζομαι για να κάνω περισσότερα πράγματα. Εγώ είμαι τελειομανής και γκρινιάρης. Εντάξει μπάσκετ είναι δεν σώζουμε τον κόσμο, αλλά δεν έχω τη δυνατότητα να κάνω ολοκληρωμένα αυτά που έχω στο μυαλό μου.
Τρέχουμε και παρακαλάμε για να βρούμε γήπεδο για να προπονηθούμε. Ψάχνουμε γήπεδο στον Νέο Σκοπό, στην Ηράκλεια, στη Νιγρίτα. Αναγκαζόμαστε να πηγαίνουμε στο στάδιο.
Και τώρα θα επιστρέψω στο θέμα που συζητούσαμε νωρίτερα για το ότι δεν βγαίνουν παίκτες στις Σέρρες. Δηλαδή καλά και ωραία τα τουρνουά, αλλά δεν γίνεται οι Ίκαροι να μη κάνουν προπόνηση στο γήπεδο που τη Κυριακή θα δώσουν παιχνίδι για το πρωτάθλημα. Και δεν το λέω αυτό επειδή το τουρνουά το κάνει ο Πανσερραϊκός. Κι εμείς να το κάναμε τα ίδια θα έλεγα.
Μας λένε κάντε προπόνηση αν θέλετε στην Ομόνοια στις 7.45 το πρωί. Συγγνώμη, αλλά τέτοια ώρα το γήπεδο είναι παγωμένο και εγώ δεν θα βάλω σε αυτή τη διαδικασία τους αθλητές μου, να χτυπήσει δηλαδή κάποιος παίκτης και μετά να έχω εγώ πρόβλημα. Ο Πανσερραϊκός απ' ότι γνωρίζω έκλεισε 3 φιλικούς αγώνες σε Θεσσαλονίκη και Δράμα, επειδή κι αυτός είχε πρόβλημα με τις προπονήσεις μέσα στις γιορτές.
Τα παιδικό-εφηβικά μένουν δίχως προπόνηση για 20 μέρες. Τώρα όμως πρέπει να δουλέψουμε και ειδικά στις διακοπές που και τα παιδιά έχουν κενά από σχολεία κλπ.
Ο Μακεδονικός στη Θεσσαλονίκη κάνει προπόνηση στις 10 το βράδυ. Εγώ ζήτησα να κάνουμε προπόνηση στις 9.30 το βράδυ και μας είπαν ότι δεν γίνεται, επειδή πρέπει να κλείσει το γήπεδο.
Πως ονειρεύεσθε ανόδους και μεγαλεία υπό αυτές τις συνθήκες;»
Στο κλείσιμο αυτής της συνέντευξη ο Γιάννης Κακιούζης από μόνος του ζήτησε να προχωρήσει σε ένα σύντομο σχόλιο αναφορικά με τις δηλώσεις που είχε κάνει μετά την αναμέτρηση των Ικάρων με τον Πανσερραϊκό:
- Γ.Κ.: «Το μπάσκετ τρέφει εμένα και την οικογένειά μου 30 χρόνια. Είμαι αθλητής, μιας άλλης εποχής.
Μετά το τέλος του ντέρμπι Ίκαροι - Πανσερραϊκός είχα μιλήσει περί Μπαρτσελόνας και Εσπανιόλ και αυτό παρεξηγήθηκε από ορισμένους.
Εγώ δεν πουλάω "Ικαροφροσύνη". Δεν είμαι οπαδός.
Σέβομαι τον Πανσερραϊκό, γιατί ξέρω ότι ως σύλλογος έχει ιστορία και ότι είναι ένα brandname στη Βόρεια Ελλάδα με πολλά αγωνιστικά τμήματα σε αρκετά αθλήματα.
Οι Ίκαροι όμως έχουν μεγαλύτερη διαδρομή στις εθνικές κατηγορίες, ενώ ο Πανσερραϊκός έλειπε αρκετά χρόνια. Οι Ίκαροι έχουν το βάρος ως φανέλα, ενώ ο Πανσερραϊκός το "χτίζει" τώρα και μπράβο του. Με αυτή την έννοια το είπα. Ήταν ατυχής εκείνη η δήλωσή μου.
Δηλαδή αν οι Ίκαροι είχαν ή έφτιαχναν ομάδα στο ποδόσφαιρο και έπαιζαν με τον Πανσερραϊκό θα ίσχυε το ίδιο.
Έχω καλές σχέσεις με τους ανθρώπους του Πανσερραϊκού στο Μπάσκετ, γνωρίζω και τα παιδιά στην ομάδα του χάντμπολ. Δεν έχω κανένα πρόβλημα».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου