Β' ΕΘΝΙΚΗ (ΑΝΔΡΕΣ)

 

Παντελής Γεωργιανός: «Να ανέβουμε κατηγορία του χρόνου»

Διαβάστε το δεύτερο μέρος της αποκλειστικής συνέντευξης που έδωσε στο SerresBasket, ο αρχηγός του Πανσερραϊκού, Παντελής Γεωργιανός.

- Πως νιώθεις που είσαι και ο αρχηγός του Πανσερραϊκού;

«Για να είμαι ειλικρινής αρχηγός έγινα από σπόντα τη πρώτη χρονιά που ήρθα στην ομάδα. Ήταν να γίνει ο αδελφός μου αρχηγός, ο Νίκος και νομίζω και ο Φίλιππος ο Συμεωνίδης που ήταν πιο έμπειρος. Αλλά τότε είπανε επειδή είμαι πιο ήρεμος σαν χαρακτήρας να γίνω εγώ αρχηγός. Οπότε έκαναν πίσω αυτοί κι έγινα εγώ. 

Γενικά προσπαθώ να βοηθάω τα νέα παιδιά να εγκλιματισθούν, να είμαστε μια παρέα στα αποδυτήρια κι όταν βλέπω κάποιον συμπαίκτη μου που είναι στα κάτω του και μέσα στο παιχνίδι να τον στηρίξω».

- Τι πιστεύεις ότι έλειψε φέτος από την ομάδα για να «χτυπήσει» πιο δυνατά την άνοδο;

«Θα το πάω πάλι στους τραυματισμούς, αλλά στο τέλος δεν μπορούσαμε να δουλέψουμε σωστά στις προπονήσεις λόγω των απουσιών που είχαμε κι αυτό ήταν ένα κομβικό σημείο».

- Ποια είναι η γνώμη σου για τους νεαρούς αθλητές στους οποίους δόθηκε η ευκαιρία να αγωνισθούν στον Πανσερραϊκό;

«Με εμάς ξεκίνησε στην αρχή ο Χρήστος ο Χατζόπουλος, ο οποίος είναι ένα καταπληκτικό παιδί. Τώρα ετοιμάζεται και για τις πανελλήνιες. Έτρεχε στα μαθήματα, στην Α.Ε.Σ., στον Πανσερραϊκό. Του εύχομαι τα καλύτερα γιατί πραγματικά το αξίζει. Στη διάρκεια της χρονιάς ήρθε και ο Ντώνες και κάποιοι άλλοι μικροί πιο επικουρικά. Εάν το θέλουν και δουλέψουν, θεωρώ ότι θα υπάρχει συνέχεια στον Πανσερραϊκό, στο σερραϊκό μπάσκετ γενικότερα».

- Εάν δεν με απατά η μνήμη μου έχεις παίξει σε Πανελλήνιο Πρωτάθλημα ως έφηβος...

«Ναι και μάλιστα είχαμε παίξει στο γήπεδο της Γέφυρας. Τότε γινόταν η διοργάνωση με 3 ηλικίες. Είχα προπονητή τον Βασίλη Χρυσανθίδη. Πολύ καλή εμπειρία, καλοί αθλητές, όπως ο Κατσίβελης που παίζει στον Κολοσσό και παλιότερα ήταν στον Ολυμπιακό».

- Υπάρχουν διαφορές ανάμεσα στις τότε φουρνιές των παικτών με τις τωρινές;

«Ίσως οι τωρινές φουρνιές να είναι καλύτερες ως ταλέντο και ως κορμιά και οι ομάδες προσέχουν περισσότερο τους αθλητές σε σχέση με εμάς. Απλά πρέπει να δείξουν ότι το θέλουν περισσότερο, να μη φοβούνται, να δίνουν και τη ψυχή τους».

- Βλέπουμε τα τελευταία χρόνια ολοένα και περισσότερες οικογένειες παικτών να έρχονται στα γήπεδα, ορισμένες εξ' αυτών είναι αρκετά ενθουσιώδεις, ορισμένοι γονείς έχουν απαιτήσεις από τους προπονητές σχετικά με τα δικά τους παιδιά. Η δική σου οικογένεια δίνει το «παρών» στους αγώνες για να στηρίξει και εσένα και τον αδελφό σου παλιότερα. Σε πιέσανε ποτέ οι δικοί σου για την ενασχόλησή με το μπάσκετ;

«Δεν με πιέσανε ποτέ, ούτε όταν ήμουν στη Γ' Λυκείου για το τι να ακολουθήσω και που να περάσω. Μου έλεγαν πάντα να κάνω αυτό που με ευχαριστεί. Είτε είναι καλές οι επιλογές μου, είτε όχι, βρίσκονται όλοι στο πλευρό μου».

- Όταν ήσουν πιο μικρός έβλεπες το μπάσκετ ως μια επαγγελματική προοπτική;

«Πάντα μου άρεσε να παίξω και ίσως να είναι και μια καλή πηγή εσόδων για εμένα, αλλά δυστυχώς εμείς πέσαμε σε δύσκολα χρόνια. Είδα και παραδείγματα μεγαλύτερων σε ηλικία συναθλητών μου, οπότε από νωρίς άρχισα να σκέφτομαι ότι θα ήταν καλύτερο να βρω και κάτι άλλο μαζί με το μπάσκετ».

- Είσαι 31 ετών. Δεν έχεις αγωνισθεί έως τώρα εκτός Σερρών. Τί είναι αυτό που σε κρατάει εδώ;

«Συζώ με τη κοπέλα μου, τη Νεκταρία (Πιτσιάβα), είμαστε μαζί 6 χρόνια. Είναι κι αυτή μέσα στα στηρίγματά μου, αυτή τα ακούει όλα. Δεν το σκέφτομαι να φύγω, εφόσον με ικανοποιεί η ομάδα εδώ και η δουλειά. Δεν αποτελεί πρώτη προτεραιότητα για εμένα. Τώρα εάν στο μέλλον προκύψει κάτι ίσως το σκεφτώ. Αυτή τη στιγμή όμως είμαι ικανοποιημένος».

- Η παραμονή του Γιάννη Κακιούζη στον πάγκο του Πανσερραϊκού θα είναι για εσένα ένας έξτρα λόγος για να παραμείνεις στην ομάδα;

«Για τον κόουτς φέτος ήταν η πρώτη του χρονιά σε αυτό το επίπεδο. Προσπάθησε αρκετά να μας κάνει ομάδα, στο γήπεδο, στις προπονήσεις. Με έχει βοηθήσει κι εμένα προσωπικά, αρκεί να λάβεις υπόψιν σου ότι άνοιγε το γήπεδο πιο νωρίς για να κάνω εγώ προπόνηση πριν πάω στη δουλειά. Σίγουρα η παραμονή του Γιάννη θα είναι ένα συν για να μείνω κι εγώ στον Πανσερραϊκό, γιατί καταλαβαίνω πως σκέφτεται και θέλει το καλό της ομάδας. Για εμένα αυτό το πράγμα είναι σημαντικό».

- Όταν χάνει η ομάδα το παίρνεις κατάκαρδα όταν επιστρέφεις στο σπίτι;

«Θα έπρεπε να ρωτήσεις τη Νεκταρία να σου πει. Όταν ήμουν πιο μικρός το έπαιρνα κατάκαρδα. Μεγαλώνοντας διαπίστωσα ότι υπάρχουν πιο σημαντικά πράγματα από το μπάσκετ. Στενοχωριέμαι, αλλά το μετριάζω. Με βοηθάει και η Νεκταρία σε αυτό το κομμάτι και η οικογένειά μου επίσης».

- Τι είναι αυτό που δεν σου αρέσει στο Σερραϊκό Μπάσκετ;

«Οι ελλείψεις που έχουμε στις εγκαταστάσεις. Όταν ήμασταν παιδιά πηγαίναμε και κάναμε προπονήσεις σε παγωμένα γήπεδα, σε σχολεία, που ευτυχώς υπάρχουν κι αυτά. 1 ώρα και 15 λεπτά η προπόνηση. Δεν έχουμε αρκετά προπονητήρια. Αυτό είναι το μεγάλο μείον στις Σέρρες».

- Όταν φτάσει η στιγμή να αποχωρήσεις από την ενεργό δράση, θα σε ενδιέφερε να ασχοληθείς με τη προπονητική;

«Έχω τελειώσει τα ΤΕΦΑΑ. Η προπονητική είναι ένας τομέας που με ενδιαφέρει. Όταν με το καλό σταματήσω να παίζω μπάσκετ, θα ήθελα να ασχοληθώ με παιδιά και αργότερα σε επίπεδο ανδρών».

- Στο ελληνικό μπάσκετ υπάρχει μεγάλη «ξενομανία», οι Έλληνες παίκτες δεν είναι πρωταγωνιστές, δεν έχουμε μεγάλες επιτυχίες σε επίπεδο εθνικής ομάδας. Ποια είναι η άποψη σου πάνω σε αυτό το ζήτημα;

«Πολλά παιδιά μπορεί να έχουν κάποιο ταλέντο, αλλά σταματάνε πολύ νωρίς αποφασίζοντας να ασχοληθούν με τις σπουδές τους, γιατί όπως βλέπουν η προοπτική του μπάσκετ δεν τους ικανοποιεί για να το δουν ως επάγγελμα. Έτσι υπάρχει πρόβλημα στις εθνικές ομάδες. Η οικονομία της χώρας έχει πληγεί με αποτέλεσμα να μη μπορούν να έρθουν πολύ καλοί ξένοι παίκτες στο πρωτάθλημα για να τραβήξουν κι αυτοί από τη πλευρά τους τους Έλληνες παίκτες».

- Εφόσον με το καλό παραμείνεις και του χρόνου στον Πανσερραϊκο, τι έχεις ως όνειρο να πετύχεις με την ομάδα;

«Θα ήθελα αν μπορούμε να ανέβουμε κατηγορία. Το συζητούσα τελευταία με τη Νεκταρία ότι μετά από χρόνια η ομάδα έφτασε να παίξει ντέρμπι ανόδου. Θα ήθελα και τη νέα σεζόν να παίξουμε αγώνες υψηλού επιπέδου, να διεκδικήσουμε πράγματα. Αυτό είναι κάτι που με ευχαριστεί».

- Η ατμόσφαιρα στο γήπεδο σε «φτιάχνει»;

«Πιστεύω ότι φέτος ο κόσμος αγκάλιασε την ομάδα. Περισσότεροι φίλαθλοι ήρθαν στο γήπεδο για να μας υποστηρίξουν. Ο κόσμος σου δίνει ενέργεια, σε βοηθάει να βγάλεις πάθος, ένταση».

- Θα ήθελες να κάνεις ένα σχόλιο για την παλιά σου ομάδα, τους Ικάρους; Εκεί κάνουν μια καινούργια προσπάθεια...

«Στην ουσία στη πρώτη μου χρονιά στους Ικάρους στην Α2 διαμόρφωσα σε ένα βαθμό τον χαρακτήρα μου. Έμαθα πως να δουλεύω, πως να συμπεριφέρομαι στους συμπαίκτες μου. Νομίζω οι Ίκαροι θα βρουν κι αυτοί τον δρόμο τους κι αυτό θα κάνει καλό στο σερραϊκό μπάσκετ. Εύχομαι αν μπορούν να βγουν κατηγορία. Είναι σημαντικό οι ομάδες να παίζουν σε καλό επίπεδο κι αυτό είναι καλό και για τους παίκτες.

- Υπάρχει κάποιος αγώνας που θα ήθελες να τον ξαναπαίξεις;

«Θα σε πάω πίσω στο χρόνο. Ένα ήταν το παιχνίδι ανόδου των Ικάρων με τη Καβάλα που χάσαμε εδώ μέσα κι ένα ακόμη την επόμενη χρονιά εκτός έδρας με το Στρατώνι. Ηττηθήκαμε και ουσιαστικά χάσαμε και τη κατηγορία».

- Πως είναι να είσαι στον πάγκο σε φάση τάιμ-άουτ και να σε «ψέλνει» ο προπονητής;

«Ο καθένας αντιδράει διαφορετικά. Εγώ γενικά είμαι ήρεμη δύναμη, διότι ως πλέι-μέικερ πρέπει να δίνω ηρεμία στο παιχνίδι της ομάδας. Όταν κάνω κάτι λάθος ακούω τις παρατηρήσεις του προπονητή και προσπαθώ να το διορθώσω».

- Εσείς κατακτήσατε τη τρίτη θέση στη Β' Εθνική και συμμετείχατε στα πλέι-οφ, κάτι αντίστοιχο πέτυχε η γυναικεία ομάδα του Πανσερραϊκού, η ομάδα του συλλόγου με αγωνιστικό αμαξίδιο κάνει εξαιρετική πορεία στο πρωτάθλημα, το Ρούπελ Σιδηροκάστρου στη Γ' Εθνική κι αυτό έλαβε μέρος στα πλέι-οφ, οι έφηβοι της Α.Ε.Σ. διεκδίκησαν τη πρόκρισή τους στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα, ενώ οι Ίκαροι παλεύουν για την άνοδο. Πως είδες να κυλάνε τα πράγματα φέτος στο σερραϊκό μπάσκετ;

«Οι σερραϊκές ομάδες πρωταγωνίστησαν. Το Ρούπελ ως «νεοφώτιστο» διεκδίκησε την άνοδο. Οι Ίκαροι αυτή τη στιγμή προσπαθούν με αξιώσεις να ανέβουν, εμείς θεωρώ ότι εάν δεν είχαμε τις ατυχίες μας θα ήμασταν στο δεύτερο γύρο των πλέι-οφ, το γυναικείο έκανε καλή σεζόν, «έπεσε» πάνω στον Άρη, μια δυνατή ομάδα, η Α.Ε.Σ. διεκδίκησε μέχρι τέλους επί ίσοις όροις για δεύτερη σερί χρονιά τη συμμετοχής στη τελική φάση του πανελληνίου πρωταθλήματος κάνοντας τεράστια προσπάθεια. Το πρόσημο είναι θετικό».

- Παντελή σε ευχαριστώ πολύ για τη συνέντευξη. Να' σαι γερός, να συνεχίσεις να προσφέρεις στο άθλημα.

«Κώστα κι εγώ σε ευχαριστώ που με κάλεσες. Να είσαι καλά, να συνεχίσεις να γράφεις για το σερραϊκό μπάσκετ».

* ΦΩΤΟ-ΠΗΓΗ: www.anexartitos.gr